Poezi nga Kostana Morava

 

Kur zgjohesh.
Kur humbet rrugën,
Tabelat tregojnë lart,
Shkëputesh. Më lart.

[Ti thua] se,
Si thonjtë të ngjitur në mish,
“është këtu
– kthehu, zbrit, mos ik.”
Të provon, të teston.
Ikën. Nuk e arrin.

Ti ngulm heshte bëhesh.
Ngulesh. Nuk e lëshon.

Takohen.

Shohin ndryshe dhe të njëjtat.
Si skllavëria dhe liria.
Si thonjtë,
[Ti thua] se është këtu.
Se ti më di, më do.

Shfaqja fillon kur perdja ngrihet
Në rrugë(n)-tim(e).