Gratë-Janis Ricos

 

Janë shumë të largëta gratë. Çarçafët u kundërmojnë natën e mirë.
Vendosin bukën mbi tryezë, që të mos ua ndiejmë mungesën.
Atëherë e kuptojmë se faji ishte yni. Ngrihemi nga tryeza dhe themi:
“U lodhe shumë sot” apo “rri, do ta ndez unë llambën”.

Kur ndezim shkrepësen, ajo kthehet ngadalë dhe niset
me një vendosmëri të pashpjegueshme drejt kuzhinës. Shpinën
e ka një sukë të hidhur ngarkuar plot me të vdekur-
me të vdekurit e familjes, të vdekurit e saj dhe të tutë.

Ia dëgjon hapat tek kërcasin dhogave të vjetra,
dëgjon pjatat tek vajtojnë në raft dhe pastaj dëgjohet
treni që merr ushtarët ne front.

 

Përktheu: Romeo Çollaku