EMILIA PARDO BAZÁN Një buzëmbrëmje, duke shëtitur rrugëve të qytetit, shikoj një objekt të kuq; ulem për ta parë më mirë: ishte një zemër e përgjakur, por me jetë. E mora plot kujdes. «Duhet t´i ketë humbur ndonjë gruaje», mendova, duke vrojtuar pastërtinë dhe delikatesën e atij organi të dashur, që, me ta prekur me… Keep Reading
ANATOMIA E NJË KRIMI PAQARTËSISHT E PARAMENDUAR-MARIO MELÉNDEZ (Kili, 1971) Të vrasësh një turtulleshë pas shpine është një veprim i urryer Më mirë ta bësh me gjumëndjellës më këshillon miku im më i mirë Ashtu askush nuk do të dyshojë për asgjë Por unë shikoj turtulleshën e shtrirë mbi një varr dhe është pikërisht turtullesha… Keep Reading
MOSHA E QENIT APO DITËLINDJA-Martin Camaj Kremtuem gjith natën i ri e i vjetër kohën që vdiq e vrame në mue. E thanë: askush s’do të lypi gjak për të. Ajo nuk ishte festë, por drekë! Në mëngjes mbas dere qentë me sy keqardhës e të butë nuk pritshin eshtna, por mue me u nisë… Keep Reading
Flurans Ilia Nata i mbathi rrobat e aktrimit. Dita e falënderoi që erdhi. Ja behu ora e ndërrimit të roleve. Ora e shtegtimit të ëndrrës së ditës nëpër natë. Ora zvarranike e kapërcimit të rrugëve dhe semaforëve të përskuqur të Unazës së Qytetit, qarkuar si gjarpër rreth një oazi ku Nata i buzëqesh simotrës së… Keep Reading
Anita Zela Nuk kam menduar kurrë të mbaj qen. I dua kafshët, por prania e një qeni më është dukur gjithnjë si prova e pakundërshtueshme e vetmisë. Derisa u shpërngula në Greenstone. Luizën e njoha që ditën e parë. Erdhi afër fugonit që po shkarkonte gjërat e mia dhe më zgjati dorën. – Unë jam… Keep Reading
Agota Kristof Hoqa dorë nga gjithçka për të shkruar veprën e jetës sime. Jam shkrimtar i madh. Askush s’e di këtë, ngaqë ende s’kam shkruar asgjë. Por kur ta shkruaj, ama, librin, romanin tim… Kjo është arsyeja pse hoqa dorë nga puna e zyrtarit dhe si… nga çfarë tjetër? Nga asgjë tjetër. Sepse miq s’kam pasur… Keep Reading
Anita Zela Mara Gjoni hyri në restorantin Amore da Roma në Detroit, fiks në orën 7 e gjysmë të së dielës. Kisha arritur aty rreth 20 minuta më parë. Atë mëngjes isha zgjuar si çdo ditë herët dhe me plogështinë e një të diele me borë të ngrirë në çdo cep, kisha pirë kafen pas… Keep Reading
Manuel Rivas Pas funeralit, në varrezat San Amaro, shkuam në bar Huevito e pastaj tek Davidi për të kthyer ndonjë gotë për nder të të ndjerës. Kishte vdekur e ëma e Fontanës. Ai ishte i përhumbur, sikur të kishte akoma arkivolin mbi shpatulla, dhe kishte atë pamjen e fajtorit që kanë zakonisht fëmijët kur humbasin… Keep Reading
Sot-Humberto Ak’Abal Sot u zgjova jashtë vetes E dola ta kërkoja. Eca nëpër rrugë e nëpër rrugica, Derisa e gjeta… Mbi një dru të myshkur, Nën këmbët e një vreshti, Duke biseduar me mjegullën, E duke u munduar të harroj atë që nuk mundem ta harroj… Nën këmbët e mia. Gjethe…. vetëm gjethe.… Keep Reading
Heinrich Böll M’i ndreqën disi këmbët dhe më dhanë një punë ku mund të qëndroj ulur: duhet të numëroj njerëzit që përshkojnë urën e re. Ngaqë u pëlqen të provojnë, nëpërmjet statistikave, dobinë e zellit të tyre, ata dehen me një mbledhje të pakuptimtë shifrash dhe kjo është arsyeja që gjithë ditën e ditës goja… Keep Reading
