Album-Wislawa Szymborska-Nobel 1996 Askush në familje nuk vdiq nga dashuria. Asgjë nga ajo e shkuar nuk mund të bëhej mit. Romeo tuberkularë? Zhuljeta të sëmura me zemër? Ka nga ata që u plakën dhe u mpakën. Asnjë viktimë nga ndonjë përgjigje e pambërritur, apo nga ndonjë letër e lagur prej lotëve! Në fund shfaqej… Keep Reading
Ernest Hemingway Qe një kafene e këndshme dhe miqësore, e ngohtë dhe e pastërt. Vara pardesynë në kremastar që të mund të thahej, si dhe kapelën time, të përdorur dhe të brejtur nga moti, mbi kokën e karriges. Pastaj porosita një café au lait. Kamarieri e pruri, ndërsa unë nxora nga xhepi i palltos një… Keep Reading
PO SIKUR E GJITHA KJO-Wislawa Szymborska Po sikur e gjitha kjo të ndodhë në laborator? Ditën nën një llambë të vetme dhe nën një miliardë llamba natën? Mos ndoshta jemi thjesht një brezni-test? Të derdhur nga një epruvetë në tjetrën të tundur nëpër distilatorë të vëzhguar me diçka më shumë se syri, gjithsekush më… Keep Reading
Tokë e mihur-Janis Ricos Ka ende zogj. Dhe këndojnë. Ka pemë, dhe deti shpërfillës. Cungjet e vreshtave bleruan sërish. Lulëzuan ullinjtë. Gjithë toka mihur nga plugu erëmon. Ti vë re ngjyrën e maleve, gati e kaltër. Bën t’i përgjigjesh zërit të zogjve. S’gjen fjalë. Sytë e tu ngulitur në tokën e mihur që pret lastarët… Keep Reading
Merre shtruar-Nâzım Hikmet Jeta jo, nuk është lojë, lyp ta marrësh shtruar, siç bën një ketër, bie fjala, pa pritur gjë prej gjëje, asgjëfare. S’ka gjë më të thjeshtë: të jetosh do të thotë të mos bësh tjetër gjë. Jeta jo, nuk është lojë, ndaj lyp ta marrësh shtruar, shtruar deri në atë pikë sa… Keep Reading
NJË DASHURI E LUMTUR-Wislawa Szymborska Një dashuri e lumtur. A është normale? A është serioze? E leverdishme? Ç’dobi do nxirrte bota nga dy njerëz që botës s’i hedhin as sytë? Të ngritur drejt njëri-tjetrit pa asnjë meritë, ashtu kot, si rastësisht, por ama të bindur se ashtu duhet të ndodhte – në këmbim… Keep Reading
Bertold Brecht Gjyshja ime ishte shtatëdhjetë e dy vjeçe, kur vdiq gjyshi. Ai kishte një punishte litografie në një qytezë badeneze dhe punonte me dy-tri ndihmës gjersa ndërroi jetë. Gjyshja nuk kishte shërbëtore, ajo mbante katandinë, kujdesej për shtëpinë e vjetëruar dhe gatuante për njerëzit e të shoqit dhe fëmijët. Ishtë një grua shtatvogël e… Keep Reading
ZOG GUSHËKALTËR-CHARLES BUKOWSKI kam një gushëkaltër në gji që do t’më dalë por unë jam kockë e fortë për të, i them, rri aty ku je, s’do lë kënd që të të shohë. kam një gushëkaltër në gji që do t’më dalë por unë i hedh whiskey dhe thith tym duhani dhe gjithë… Keep Reading
Jeta-Wislawa Szymborska-Nobel 1996 Jeta – është mënyra e vetme për t’u mbuluar me gjethe, për t’u frymëmarrë në rërë, për t’u ngritur në fluturim; të jesh një qen apo të përkëdhelësh pellushin e tij të ngrohtë; të dallosh dhimbjen nga gjithçka tjetër që dhimbje nuk është; të qëndrosh brenda ngjarjeve, të… Keep Reading
GABRIEL GARCÍA MÁRQUEZ VDEKJA NË SAMARË Shërbëtori, i tmerruar, shkon me vrap te shtëpia e pronarit të vet. – Zotëri! – i drejtohet duke iu dridhur buza. – Pashë vdekjen te tregu dhe më bëri një shenjë kërcënimi. Pronari i dha një kalë, para, dhe i thotë: – Mbathja, o burrë, për në Samarë. Dhe… Keep Reading
