S’ka krim më të madh sesa të largohesh-Bertolt Brecht S’ka krim më të madh sesa të largohesh. Te miqtë, në ç’gjë mbështetesh? Jo tek ajo që bëjnë. Se kurrë nuk mund ta dish se çfarë do bëjnë. Jo tek ajo që janë. Ajo Mund të ndryshojë. Vetëm tek kjo: tek fakti që nuk do… Keep Reading
Ngjarje që s’ndodhin-Sueton Zhugri A i humbet dot gjërat që kurrë nuk i pate? Për shembull këtë puthje që nuk e dhe, këtë ledhatim që nuk e more, këngën që përmendsh nuk e mësove, kockën e këmbës që nuk e theve, sëmundjen e ligë që nuk e përcolle, netët që nuk fjete mbi trotuar,… Keep Reading
Aktorit P.L në ekzil-Bertolt Brecht Dëgjo, po të thërrasim të vish. Dikur i përzënë Tash duhet të kthehesh. Në vendin Jashtë të cilit të nxorën dikur rridhte Qumështi e mjalti. Tash po thirresh që të kthehesh Në një vend që është shkatërruar. Dhe s’kemi asgjë më tepër Të të japim, veç faktit që ti… Keep Reading
Escape-Edvin Thomollari Pa gdhirë mirë mblodhëm arra dhe yje… Të bëjmë gliko arrash dhe yjesh, të gostitim vajzat me krahë të hollë që do na vijnë në drekë dhe do na sjellin pikat e vesës në një kungull vere, që do t’i presim në odën e diellit, me dritaret hapur… që të hyjë ajri… Keep Reading
E vogla ime-Sueton Zhugri E vërtetë, një ditë do të të humbisja. Do të ishte një këputje ajri, një thyerje nate një agim i heshtur. Një ditë do të më humbisje me puthje pranë lumit të Lanës rrëmujës së maceve të zeza një ditë do të të humbisja ashtu në jerm si ti dhe… Keep Reading
Në tregun e sendeve-Sueton Zhugri Shiten divanë nga toka e dhimbjeve. Një të ulur dhe plasin ofshamat. Urdhëroni zotëri, uluni dhe provoni nuk do të mbeteni i zhgënjyer, tre pushime zemre dhe dhjetë të rëni të fikët vetëm sot. Në fund, të gjithë shëruar, sigurisht… por nëse kërkoni befasi, marrje fryme, pështjellime, këtu shitet… Keep Reading
Qytet gri-Valbona Bozgo Musai Qytet gri si burrë i pamundur si grua që bojën s’ia thithin thinjat si fëmija që topi i llastiktë, pse padashur i përfundoi kopshtit të fqinjit, iu ça pamëshirshëm me thikë. Qytet gri si fustan vejushe si natë e paëndërrt në lotë vajze mbytur si tokë që veç hijen kish’… Keep Reading
YOLANDA CHÁVEZ Duhej dhe pak që të gdhihej. Bënte shumë ftohtë në atë shkretëtirë që, për turp, nuk e kishte emrin në asnjë hartë. Elena, e shtrirë praptas në rërën e ftohtë, shikonte drejt pafundësisë, duke u munduar (pothuaj pa ia arritur) të lëvizte gishtat e mpirë për të larguar flokët që i kishin zënë… Keep Reading
DUART-Alket Çani Duart tona – shqisa të kureshtjes sonë, Trajta të gjalla ndjenjash të paqeta, Rreken më kot të mbërrijnë te njëra-tjetra Se mendja jonë me dashje i vonon; Në vend të lëvizjes, enigma të fshehta Që mendja vetë t’i zbulojë ngurron Dhe na dhuron një përgjumje të vonë Më të ëmbël se vdekja.… Keep Reading
Virginia Woolf Ishte një akt i dashakeqësisë së qëllimshme dhe i kalkuluar mirë, mendoi Flushi; një akt i destinuar për ta bërë atë ta ndiente veten tërësisht të pavlerë. “Ky trëndafil është nga ai, – dukej sikur thoshte, – edhe ky karafil. Ta lëmë të kuqen të shkëlqejë pranë së verdhës; dhe të verdhën pranë… Keep Reading
