Derek Walcott–Dashuri pas dashurie Do të vijë koha kur, me ngazëllim, vetveten do të përshëndoshësh kur ta shohësh në prag të portës sate, në pasqyrën tënde, dhe secili do t’i urojë mirëseardhjen tjetrit me buzën në gaz, dhe do t’i thotë: – Pa ulu pakëz. Ha diçka. Do e duash përsëri të huajin… Keep Reading
Konformizëm deri në ngordhje: Gjermania në Raihun e Tretë Günter Kunert Në një mëngjes me diell një dikush ndesh brenda banesës së vet në një shkresë zyrtare: ajo ndodhet mbi tavolinë pranë filxhanit. Sesi kishte mbërritur deri aty, është e paqartë. Pa e hapur mirë akoma, ajo e befason lexuesin me një thirrje: Ju duhet… Keep Reading
William Faulkner Camus ka thënë se funksioni i vërtetë i njeriut, të lindur në një botë absurde, është të jetojë, të jetë i vetëdijshëm për jetën, revoltën dhe lirinë e tij. Ai ka thënë se nëse vdekja është zgjidhja e vetme për dilemën njerëzore, atëherë jemi në rrugën e gabuar. Rruga e duhur është… Keep Reading
Woody Allen Isha i ulur në zyrë dhe pastroja revolverin tim kalibër tridhjetetetë, ndërsa pyesja veten se kush e kishte radhën. Profesioni i detektivit privat më shkon shumë dhe, edhe pse herë-herë ndonjë maskara m’i përshesh nofullat me krik, aroma e ëmbël e kartëmonedhave jeshile më bind se ia vlen barra qiranë. Sa për femrat… Keep Reading
Pranvera në katundin arbresh-Martin Camaj Lulet dalin plasave të gurve e myseve të shtegut deri në shkamb. Lulet kurm-këputuna me qafë sa peni vështrojnë kuvendin e grave duer-forta që kthejtnë prej së jashtit e asnji s’e zen ngoje pranverën. Më kaluen ditët si n’andërr me sy ndër lulet e hershme si humbshin në… Keep Reading
Rri sonte te unë-Frederik Rreshpja Hëna mbi lumë vizaton Një urë për ëndrrat e yjeve. Reja gri si mall i harruar Vë kryet mbi duart e pyjeve. Ti erdhe nëpër udhën e hënës, Çeli gonxhe edhe pragu i portës. Rri sonte tek unë Sa të bëhen trëndafilat e drurëve të vdekur. Keep Reading
Jorge Luis Borges Profesor, poezitë dhe tregimet tuaja janë shumë të njohur në botë, por më duket se ju nuk keni shkruar asnjë roman. Nëse kjo është e vërtetë, doja t’ju pyesja nëse ka ndonjë arsye specifike për këtë. Unë mendoj se ka dy arsye specifike: njëra, dembelia ime e pakorrigjueshme; dhe tjetra, fakti që,… Keep Reading
Babilonia e Madhe pjell-Bertolt Brecht Kur i erdh koha ajo u tërhoq në dhomën e saj më të thellë dhe e rrethoi veten me doktorë e me orakuj. Pati pëshpërima. Burra solemnë hynin në shtëpi me fytyra të rënda dhe dilnin me fytyra plot ankth e të zbehur. Dhe çmimi i grimit me ngjyrë… Keep Reading
Poeti dhe bota-Wislawa Szymborska Përktheu: Arlinda Guma Thonë se fjalia e parë në çdo fjalim është gjithmonë më e vështira. Epo, e hodha pas krahëve, sidoqoftë. Por kam një ndjesi se fjalitë që do të vijnë – e treta, e gjashta, e dhjeta, e kështu me radhë, deri në rreshtin e fundit – do të… Keep Reading
Poezi nga Frederik Rreshpja Rënkon pylli nga shtrëngata Si tavani i drurtë i fëminisë. Korridoreve të gjelbra lëkundet Shamia magjike e gjyshes. Nën tavanin e gjelbërt të drurëve Jam si dikur fëmija i dhembshur Qëllon që qaj i vetmuar Për llambadhën e shuar të hënës. Qëllon që qaj dhe për zogjtë E… Keep Reading
