Gratë-Janis Ricos
Janë shumë të largëta gratë. Çarçafët u kundërmojnë natën e mirë.
Vendosin bukën mbi tryezë, që të mos ua ndiejmë mungesën.
Atëherë e kuptojmë se faji ishte yni. Ngrihemi nga tryeza dhe themi:
“U lodhe shumë sot” apo “rri, do ta ndez unë llambën”.Kur ndezim shkrepësen, ajo kthehet ngadalë dhe niset
me një vendosmëri të pashpjegueshme drejt kuzhinës. Shpinën
e ka një sukë të hidhur ngarkuar plot me të vdekur-
me të vdekurit e familjes, të vdekurit e saj dhe të tutë.Ia dëgjon hapat tek kërcasin dhogave të vjetra,
dëgjon pjatat tek vajtojnë në raft dhe pastaj dëgjohet
treni që merr ushtarët ne front.
Përktheu: Romeo Çollaku
DËSHTIM-Janis Ricos
DËSHTIM-Janis Ricos Gazeta të vjetra të hedhura në oborr. Përherë të njëjtat. Shpërdorime, krime, luftë. Ç’të