KOPSHTI -Yves Bonnefoy Bie dëborë. Nën flokët e saj porta Hapet më në fund në kopsht Më shumë se në botë. Unë eci. Por shalli Më ngecet në hekur Të ndryshkur, dhe griset Brenda meje stofi i ëndrrës. Përktheu: Alket Çani Keep Reading
EMRI I VËRTETË-Yves Bonnefoy Do ta quaj shkretëtirë kështjellën që ti ishe, Natë atë zë, mungesë fytyrën tënde, Dhe kur në tokën shterpë të biesh Do ta quaj hiç shkreptimën që të pruri. Të vdesësh është një vend që e doje. Unë vij Por përjetësisht nga udhët e tua të errëta. Ta shkatërroj dëshirën,… Keep Reading
