Gur perifrazues-Kiki Dhimula Fol. Thuaj diçka, çfarëdo qoftë. Veç mos rri si statujë e çeliktë. Zgjidh qoftë edhe një fjalë, që të t’lidhë më fort me pasigurinë. Thuaj: “padrejtësisht”, “pemë”. “zhveshur”. Thuaj: “do ta shohim”, “pa peshë”, “peshë”. Ka aq shumë fjalë që ëndërrojnë të kenë pakëz jetë të çlirët në gojën tënde. Fol.… Keep Reading
Fletë kalendari-Tasos Livadhitis Kush e di se ç’do të ngjajë nesër,a kush e mori vesh se ç’ndodhi dje. Vitet m’u tretën aty-këtu, ndër dhoma, ndër trena, ndër ëndrra,por nganjëherë zëri i një gruaje, ndërsa bie nata, ngjason me lamtumirën e një moshe që po përfundondhe ditët që i ke mangët, o shkurt, ndoshta do të… Keep Reading
Traktat i shkurtër-Tasos Livadhitis Kurrë s’do ta mësoshse ç’ishe për mua,edhe sikur t’ishe diell në udhën time. Kurrë s’do ta mësoshqë ishe kënga ime,edhe sikur të këndoja veç për ty. Kurrë s’do ta mësoshse pas lotëve të mifshihej shpresa dhe se ti ishe loti im, një shpresë e paarritshme, një rreze drite në stuhinë… Keep Reading
Të pres kudo – Tasos Livadhitis Në ardhtë ndonjëherë çasti që të ndahemi, e dashura ime, mos e humb kurajën.Më i madhi virtyt i njeriut është të ketë zemër. Por edhe më i madh është virtytikur t’i duhet ta lërë mënjanë zemrën e vet. Dashurinë tonë fëmijët do ta lexojnë nesër në librat shkollorëpranë emrave… Keep Reading
Pjesëz nga një poemë e poetit Tasos Livadhitis Në ardhshi ndonjë ditë në dhomën time,do t’ju dëftej një tablo të madhe,zbritjen e Krishtit nga kryqi,të papërfunduar, ta pret mendja,është kaq e vështirë të përfundosh gjësend,sa dhe lutjet e fëmijërisë, më ndërmendet,nuk arrita kurrë t’i përfundoj.Hapat e babait të dehur, britmat e nënës,dyert që hapeshin e… Keep Reading
Natën e mirë, jetë-Menelaos Luntemis Shpresoni! Nuk ka në botë gjë më të ëmbël sesa pak çaste hidhërimi gjatë jetës. Jetoni! Asgjë tjetër në botë nuk vlen më shumë se kjo. Eh, pas ca vitesh, në një natë të këtillë, do të kuptoni sa e bukur është jeta dhe do të më kujtoni… Mbyllini sytë…… Keep Reading
Tasos Livadhitis Ta pret mendja, duhej të kisha bërë më tepër kujdes, të paktën të kisha vënë në vijë tërë këtë shi që s’ndalet ose të kisha vështruar me më tepër vetëbesim të ardhmen, sepse fundi vjen pa e kuptuar.Dhe perdet tunden ndonjëherë e i japin shënjë dikujt që ndodhet larg (atij që s’kemi për… Keep Reading
Tasos Livadhitis Koha, ma merr mendja, është me gjasë një dënim i ngadaltë – për më të tejlashtin gabim. U errësua. Hapa dritaren dhe mbajta vesh nga larg ankimin e kahershëm të botës.Kështu i humbasim zakonisht vitet tona më të bukura, duke u marrë me gjëra të kota: me të nesërmen që s’po vjen apo… Keep Reading
Iku edhe vera – Nikos Kavadhias Kaq ishte edhe vera… iku… dhe erdh’ koha të lëvizim edhe ne. Dy muaj i kaluam duarkryqedhe pse kishim plot ide në kokë. S’bëmë asgjë nga ç’kishim në mendjee shtynim gjithçka për të nesërmençdo ditë shkruam një letër për dikëpor ajo s’e ka marrë ende. Nëpër taverna detarësh uleshim… Keep Reading
Aromë mbrëmjesore–Tasos Livadhitis Në ca raste vetmia bëhet e padurueshme, formon atëherë një numër telefoniqoftë sa për të dëgjuar një zë, pyet për dikë, i ke rënë “gabim”, të thonë gabim ka qenë gjithçka, edhe rrugët ku baritëm, edhe fjalët që thamë, edhe duart që shtrënguam… Kur isha fëmijë fshihesha pas komosë, aty gjendej pafundësia,… Keep Reading
