PSE BËRTASIN NJERËZIT-MEHER BABA

in Letërsi/Përkthim/Tharm by

MEHER BABA

(Indi, 1894 – 1969)

Një ditë, gurú-i (mjeshtër shpirtëror) indian Meher Baba pyet ithtarët e tij:
– Pse bërtasin njerëzit, kur janë të inatosur?
Pasi ata u menduan për pak çaste, njëri prej tyre përgjigjet:
– Sepse njeriu, kur është i inatosur, humbet qetësinë.
– Po pse duhet të bërtasë? – pyet përsëri Meher Baba, i pakënaqur nga përgjigja. – Kur tjetri është aq pranë tij, mund ta dëgjoj fare mirë, edhe sikur t’i flasë me zë të ulët. A e dini pse bërtet një njeri që është i inatosur?
Ithtarët dhanë edhe disa përgjigje të tjera, por asnjëra prej tyre nuk e kënaqi Meher Babanë.
Më në fund, Meher Baba shpjegon:
– Kur dy persona janë të inatosur me njëri-tjetrin, zemrat e tyre largohen shumë. Pra, duke qenë se tashmë janë larg njëri-tjetrit, duhet ngritur zëri, ndryshe nuk e dëgjojnë dot njëri-tjetrin. Sa më të inatosur të jenë njerëzit aq më e madhe është distanca midis tyre.
Dhe Meher Baba vazhdon më tej:
– A e kini vënë re se ç’ndodh midis dy personave që janë të dashuruar? Ata nuk bërtasin, veç flasin me zë të ulët, të butë e të ëmbël. A e dini pse? Sepse zemrat e tyre janë afër njëra-tjetrës. Distanca midis tyre është tejet e vogël. Madje, e dini ç’ndodh, kur dashuria për njëri-tjetrin është e zjarrtë? Ata nuk i flasin, por i pëshpëritin njëri-tjetrit. Por, ka edhe më. Nëse ata e duan njëri-tjetrin sa s’ka ku shkon më, atëherë as për fjalë nuk është më nevoja. Ata vetëm e shikojnë njëri-tjetrin në sy, dhe kaq mjafton të merren vesh me njëri-tjetrin. Ata, edhe kur diskutojnë, nuk lejojnë që zemrat e tyre të largohen sado pak, nuk thonë fjalë distanca midis tyre të zmadhohet. Ndryshe, edhe te këta, vjen një ditë që kjo distancë kaq e papërfillshme, bëhet aq e madhe sa ata nuk arrijnë të takohen më.

 Përktheu: Bajram Karabolli

Leave a Reply

Your email address will not be published.

*

This site uses Akismet to reduce spam. Learn how your comment data is processed.

Latest from Letërsi

DËSHTIM-Janis Ricos

DËSHTIM-Janis Ricos Gazeta të vjetra të hedhura në oborr. Përherë të njëjtat.

Një orë- Erich Fried

Një orë- Erich Fried M’u desh një orëpër të korrigjuarnjë poezi që

Harta-Wislawa Szymborska

Harta-Wislawa Szymborska E sheshtë si tavolina ajo është vendosur mbi të. Asgjë
Go to Top