Një poezi nga Mariklena Niço

 

dhe vijnë ato
balerinat kurmvjollcë, të athëta lakohen
përreth teje që derdh frymë të nxehtë
përmbi gjol dimëror
e ndjen si të zhveshin
me pirueta marramendëse
e ndjen si të veshin me mëndafsh
të rrëshqitshëm flokësh në qafë
në gjoks, rreth kërthizës
e poshtë
kështu e ledhatonin Mesopotaminë
Tigri dhe Eufrati
lëshoje harkun e hidhi shigjetat
erosi diell u bë në luginë
diell në luginë
në këtë akullimë
a sheh si shkrijnë pishat
bredhat
selvitë
shkrijnë e sikur lakohen
kapërthehen
mbaji vallëzimet përmbi trup
mbaji sa më lehtë
mbaji sa më gjatë
mbaji sa më nxehtë
sa shpirtin ta marrin me vete
sa shpirtin ta marrin me vete
sa fjalët të shkrihen
në heshtje
sa trupi të bëhet gjol
e duart e mia lëmishtë
që të mbështillen
qafës të mbështjellin
e të fryjnë në vesh
këtë këngë
a murmurimë
prej muzgu
që mugullon

Poezia e lexuar nga Mariklena Niço: