Pa më thuaj, ç’është një poet!-Alain Bosquet – Pa më thuaj, ç’është një poet! – Pa më thuaj, ç’duhet një poet? – Ai i zëvendëson qentë me likornat*. – Pa më thuaj, a nuk paska talente të tjerë? – Ai u çon ëndrrën atyre që nuk guxojnë të ëndërrojnë. – Thuaj pra, a ka ndonjë vlerë kjo? – Kur do, ai… Keep Reading
Ishte Kongresi për Liritë Kulturore, i cili në vitin 1963, me urdhër të CIA-s organizoi një fushatë sekrete kundër Pablo Nerudës, në mënyrë që ai të mos ta merrte Çmimin Nobel (dhënë më vonë në vitin 1971) dhe kundër Alberto Moravia-s, pasi të dy këto personalitete ishin shprehur publikisht në favor të njëfarë vlere të… Keep Reading
Erjon Papagjoni Sikur dikush të kishte hedhur në mes të kurorës farën e një bime gjigante, njerëzit lulëzuan dhe nisën t’u kacavirren maleve krah për krah me shpellat ku banonin dikur shqiponjat, aq sa kishte vende të atilla ku veç pak hapa i ndanin strehët e dikurshme të shqiponjave nga ato të njerëzve. Sa shtëpi… Keep Reading
Shtëpia e huaj-Janis Ricos Ndryshkur porta e hekurt e kopshtit. Bimët kacavjerrëse e kanë mbytur gjer sipër. Të zotët mungojnë prej vitesh, ndoshta dhe kanë vdekur. Ai ka ditë tashmë që i vërtitet kësaj shtëpie sikur kërkon të zbulojë ndonjë të fshehtë, sikur dëshiron të hyjë e të hetojë në brendësi. Një mbrëmje i ra… Keep Reading
Megjithatë – Arlinda Guma Megjithatë këto poezi mund të jenë të dobëta, ju mund t’i hidhni në griresën e letrave, dhe hirin e tyre ta shpërndarni si urnë, në qiellin e këtij qyteti prozaik. Megjithatë ju nuk do të gjeni këtu; livadhe lulesh, agime boreale dhe… lumturi, hëm lumturi… (edhe në buletine meteorologjike mund… Keep Reading
Ervin Nezha Rrust Gjini ishte duke thurur gardhin e vjetër me purteka mbi arën e madhe, kur që nga lisnaja ku po mblidhte shkarpa e shoqja klithi: -Ujku! Klithma e mprehtë zgjoi te Rrusti të gjitha instinktet e gjahtarit me nam, për të cilat flisnin i madh e i vogël atyre anëve. Ai u ngrit… Keep Reading
BABAIT S’KA KUSH T’I FLASË Ndriçim Ademaj Eja, të bëjmë një copë udhë nga rrudha ime e parë tek rrudha jote e fundit… Mjaft ke pritur trenat që nuk kaluan kurrë nga shtëpia e vjetër ngritur mbi fotografitë e tua të fëmijërisë, para shtëpisë nuk ka më as binarë njerëzit tanë i kanë vjedhur, i… Keep Reading
Kjo histori që na sjell Guma, të ballafaqon pashmangshëm me pyetje mbi natyrën e njeriut. Natyrën e brishtë të tij. Brishtësinë, ku ti si njeri në udhëtimet që ban në botë, len nji copë të vetes për me u kthy në vendin tand nji tjetër. Jo ma pak, por as jo ma shumë se atëherë… Keep Reading
Të bësh dhe të shesësh kulturë pa u interesuar për qytetarët, është njëlloj si ta kthesh Shqipërinë në ndonjë vend të Botës së Tretë, ku paria është e vetëmjaftueshme dhe e sigurt në sundimin e vendit (përderisa paria është vendi dhe vendi është paria). Do të më dukej shumë herë më e preferueshme që investimi… Keep Reading
Gratë-Janis Ricos Janë shumë të largëta gratë. Çarçafët u kundërmojnë natën e mirë. Vendosin bukën mbi tryezë, që të mos ua ndiejmë mungesën. Atëherë e kuptojmë se faji ishte yni. Ngrihemi nga tryeza dhe themi: “U lodhe shumë sot” apo “rri, do ta ndez unë llambën”. Kur ndezim shkrepësen, ajo kthehet ngadalë dhe niset… Keep Reading
