Një nga letrat e fundit të Kafka-s për Milena-n
Franz Kafka «Është pak a shumë kështu: Unë, kafsha e pyllit, isha atëherë në pyll, dergjesha diku, në një gropë gjithë llucë (llucë nga shkaku i pranisë sime, kuptohet); por, ja, të pashë në lirinë që ta jep e përjashtmja, si gjënë më të mrekullueshme që kam parë ndonjëherë, i harrova të gjitha, harrova vetveten… Keep Reading
