CIFLA-Daniela Xhani Të kujtohet burri që shiste libra të dorës së dytë, të pashfletuar, të asfare, aty ndanë rrugës, mes ciflash të thyera shishesh dhe muzgu, një herë nxori një libër të pashkruar dhe e bleu dikush që kish’ nevojë për trëndafila. Keep Reading
DITË VERE-Daniela Xhani Ngjitej krejt e zhveshur në pemë recitonte për hënën, për erën… të vdekurit, shkulte leshra nga të vetat dhe pështynte mbi kotësinë e turpit, ndizte yje mbi një shandan tunxhi dhe brenda trupit ngujonte ëndrrat nga gjakmarrja e stinës, derisa e diktuan dhe ia prenë degët pa e ditur se nata… Keep Reading
Pse shkruani? Revista defekt-teknik ua drejtoi këtë pyetje disa shkrimtarëve dhe poetëve shqiptarë, brenda dhe jashtë vendit. Përgjigjia e radhës erdhi nga poetja Daniela Xhani. Ajo vijon si më poshtë… Pse shkruaj-Daniela Xhani Do ta nisja me një pyetje të Marguerite Duras-it, që e kam lexuar në një intervistë: – Çfarë bëjnë njerëzit kur nuk shkruajnë?… Keep Reading
Revista defekt-teknik.com u drejtoi nga një pyetje katër zërave të poezisë moderne shqipe. Ata janë: Daniela Xhani, Sueton Zhugri, Nurie Emrullai dhe Edvin Thomollari. Duke qenë se nuk janë nga ai lloji i promovuar bujshëm në mjediset leterare shqiptare, ky fakt përkoi me misionin e kësaj reviste; të promovojë pikërisht ata të papromovuarit, ata që… Keep Reading
ZGAVËR-Daniela Xhani Jetoj në zgavra, të thella, të ndjeshme si parajsa dhe pyes ç’kuptim ka pa njeriun? Andej vij, andej shkoj e pangjashme me paqen – Zot, ç’zbrazëti e uritur është paqja që trazim frymës nuk i jep! Dashuria dhe sërish ajo… Zgavra e syve, zgavra e gojës, nata e zhveshur përgjysmë, hendeku i… Keep Reading
NGA DRITARJA-Daniela Xhani Fqinji copëton perime mbi prerinë me Aidën e Verdit në sfond dhe hëna e kolme, e zbehtë në avujt që përplasen xhamit gjithmonë e hapur kanata kundruall orenditë e vjetra prej druri, ojmet, lulet e thara dhe macja që fle zgjatur në parvaz, një vajzë mbledh teshat me gjinjtë që tunden… Keep Reading
NDËRMENDJE-Daniela Xhani S’më kujtohet kur ka qenë hera e fundit që diçka e kam bërë për herë të parë. Çka lind përsëritet, çka vdes po ashtu… Dikush më ka hapur zemrën sikur të hapte një vrimë në petale trëndafili. Qielli është i kaltër me ndonjë gërvishtje të lehtë thonjsh. Përvit pema në oborr çel… Keep Reading
MËHALLA ME RRUGËN TEPOSHTË-Daniela Xhani Mëhalla, me rrugën teposhtë dhe aeroplanët e dikurshëm prej letre q’ende s’kanë mbërritur, zgjatet e malluar. Bojëqingël të plasur ka mbrëmja në damarët e duarve që rrokin shpatullat sikur të shtrëngonin poezinë e askush s’e përmend. Ndoshta e turpshme për sedrën e tyre. Ulin sytë me buzëqeshje mbyllas dhe… Keep Reading
