Natë e thikëve të gjata-Sueton Zhugri
Si esencë e trupit mbetet hija.
Absolutja e zërave zbutet gjer në përgjakje.
Të ikur duhet të ishim përtej kësaj pike.
Si kartagjenas që u shkulën dhe flokët para shfarosjes.
Si bija të bardha që mbinë humnerave
pa rënë dorës së turkut.
A vjen krimi si natyrë e gjërave,
zinxhir ushqimor i dhëmbëve të përsëritjes?
Së paku fundin ta mbushnim
me sy e etje
si gojët e peshqve mbledhin mushkërive
mbytjen e stëresë.
Pastaj le të vinte bërthama e atomit
Le të vinin thikat e gjata.
21.7.2017

Sytë i kemi në ndoshta, zemrat në përse-Sueton Zhugri
Sytë i kemi në ndoshta, zemrat në përse-Sueton Zhugri Sytë i kemi në ndoshta,si dritare të