Goja e humbjes-Sueton Zhugri Nuk i kemi më dhëmbët në gojën e humbjes,përtypim perëndime të buta e klishe të qarta mëngjesore Artizane,drita diellore ngul fotone mbi irisin e syve,si rrobaqepësja me gjilpërëfije të arta mbi lëkurën e topit të shpuar.Unë mbledh antikuare çastesh të tilla, si atëherë kur ti solle një gomar vizatuar nga vajzukja… Keep Reading
Vdekja e Lorës -Frederik Rreshpja Rri në muzg sikur të janë rrëzuar kohërat përsipër,gati për përjetësi. Nuk më flet. I ke premtuar vdekjes, e kuptoj.Por ti në këtë botë erdhe për mua, jo për qiejt.Kemi qenë përherë bashkë, që të rinj,Dhe tani më le!Mua më trishtojnë stinët. Ti e ke ditur,dhe me botën më ndan… Keep Reading
Arti i mbytjes – Billy Collins Pyes veten si filloi e gjitha, kjo ideja për ta parë jetën tënde si një shkrepëtimë blici përpara syve të tundërsa mbytesh, sikur paniku apo akti i mbytjesmund ta trembë kohën në një ngjeshje të tillë dërrmuese dekadash në xanxën e sekondave të tua të fundit të dëshpëruara. Pas… Keep Reading
Shpëtim Selmani Pjesëz nga një roman në shkrim e sipër Jam mësuar që kohë pas kohe të dal dhe të eci. Nuk është si dikur. Nuk mund të gjej më miq kur të ma dojë kokrra e qejfit për të rrëkëllyer qoftë edhe një birrë. Dal vetëm dhe shoh Prishtinën, e cila tashmë më duket… Keep Reading
E piva ndjenjën me fund -Desantila Qerimaj Rranxa E piva me fund,ndjenjën e gishtave t’brishtë derdhë lkurës, mandej mbështolla dhuratë për natën temetablotë me nuanca të zeza. Kam krijue shum’ herë gjana t’kota, i kam besue kotsisë,deti… ma burgosi rrenën e lulevepritje e dënimit që s’njifja. Ti the: N’se flas me gërmabota ka me kuptue,të… Keep Reading
Buqetë-Bei Dao Mes meje dhe botësTi je një gji, një velëskajet besnike të një litariJe një burim, një erë,një thirrje e shurdhër fëmijërie. Mes meje dhe botës Ti je një kornizë, një dritarenjë fushë e mbuluar me lule të egraJe një frymë, një shtrat,një natë që mban shoqërinë e yjeve. Mes meje dhe botës,Ti je… Keep Reading
PRITJE E KOTË-Li Po Pragu prej nefriti mbuluarNga vesa e mardhur;Mëndafshi i çorapeve të laguraPrej kohësh zbardhur.Ajo pranë dritares këtë mbrëmjePo rri e menduarDhe hënën nga tyli i tejdukshëmSodit e trishtuar. Përktheu: Alket Çani Keep Reading
Mos qaj për dashurinë-Hafëz Një lajm i mirë: as dhimbja as vajiNuk do të zgjasë –Si çdo gjë tjetër kalon dhe kjoNuk mund të zgjasë. Ajo që dua më shikon muaSi të pavlerëPor dhe vlerësimi që i fal tjetritNuk do të zgjasë. Roja te dera vringëllon shpatënS’hyjmë dot pa gradaAma çdo gradë do degradohetNuk mund… Keep Reading
Një fëmijë i trishtuar-Margaret Atwood Ti je e trishtuar ngaqë je e trishtuar. Është psikike. Është mosha. Është kimike. Shko te një psikanalist ose merr ndonjë pilulë, ose-ose; përqafoje trishtimin tënd si një kukull pa sy ti duhet të flesh. Hëm, të gjithë fëmijët janë të trishtuar por disa e kapërcejnë. Numëroji bekimet e tua.… Keep Reading
Pjesëz nga një poemë e poetit Tasos Livadhitis Në ardhshi ndonjë ditë në dhomën time,do t’ju dëftej një tablo të madhe,zbritjen e Krishtit nga kryqi,të papërfunduar, ta pret mendja,është kaq e vështirë të përfundosh gjësend,sa dhe lutjet e fëmijërisë, më ndërmendet,nuk arrita kurrë t’i përfundoj.Hapat e babait të dehur, britmat e nënës,dyert që hapeshin e… Keep Reading
