ATY KU ZGAVRON ERA-Yves Bonnefoy I Thonë se një zot kërkoi Mbi ujërat e mbyllur Si një grabitqar kur kërkon Prenë e tij të largët Dhe me një britmë të përsëritur, Të çjerrë, të shkretuar, Krijoi kohën që shkëlqen Aty ku dallga zgavrohet. Nata mbulon ditën Pastaj tërhiqet, Shkumë e saj vrundullon Mbi gurët… Keep Reading
KOPSHTI -Yves Bonnefoy Bie dëborë. Nën flokët e saj porta Hapet më në fund në kopsht Më shumë se në botë. Unë eci. Por shalli Më ngecet në hekur Të ndryshkur, dhe griset Brenda meje stofi i ëndrrës. Përktheu: Alket Çani Keep Reading
EMRI I VËRTETË-Yves Bonnefoy Do ta quaj shkretëtirë kështjellën që ti ishe, Natë atë zë, mungesë fytyrën tënde, Dhe kur në tokën shterpë të biesh Do ta quaj hiç shkreptimën që të pruri. Të vdesësh është një vend që e doje. Unë vij Por përjetësisht nga udhët e tua të errëta. Ta shkatërroj dëshirën,… Keep Reading
