Shiu-Don Paterson

Unë i dua të gjithë filmat që fillojnë me shi:
shiu që vizaton një xham dritareje
apo që lag një fustan të varur në tel
ose që derdhet në fytyrën e saj ngritur drejt qiellit,

një rrebesh i madh gjëmimash
përshkon skenarin e zbrazët dhe kolonën zanore,
para aktit, para fajit,
para se syri i kamerës të shpojë kornizën,

deri te vendi ku gruaja është ulur e vetme
pranë një telefoni të heshtur,
apo ku fustani është shkalafitur mbi bar,
ose ku vajza largohet nga ura e mbikalimit,

të gjitha rrjedhin nga ai burim,
duke ndjekur rrëkenë e tyre fatale.
Sado i keq apo i stërgjatë qoftë
një film i tillë nuk mund të bëjë keq.

kështu, kur dialekti i tij natyral nxjerr krye
apo kur mikrofoni shfaqet përpara syve
ose kur fjalët e saj fillojnë të zbulojnë
se janë përshtatur nga drama,

mua më kujtohet skena e hapur në natë të ftohtë,
rrugica nën yje e shndritshme si përrua ari.
një kryq farmacie që dridhet lehtë në neon
dhe unë që lexoj në vargun e tij flakërues:

harroje bojën, qumështin, gjakun-
të gjitha u fshinë nga vërshimi,
ne u ngritëm mbi rrëketë që derdheshin,
bijtë dhe bijat e këtij shiu

dhe asgjë nga kjo, asgjë nuk ka rëndësi.

Përktheu: Arlinda Guma