Palestina-Mahmoud Darwish

Kjo tokë na jep gjithçka
për të cilën jeta ia vlen të jetohet:
mbërritjen e përskuqur të prillit,
aromën e bukës në ag,
zemërimin e një gruaje me burrat,
poezinë e Eskilit,
fillimet e ndrojtura të dashurisë,
myshkun në një gur,
kërcimin e nënave pas tingujve të një flauti
dhe frikën e pushtuesve prej kujtimeve.

Kjo tokë na jep gjithçka
për të cilën jeta ia vlen të jetohet:
shushurimën e fundshtatorit,
një grua me kajsitë e saj që po i kalon të dyzetë vitet,
racionin e një ore rreze dielli në burg,
retë që reflektojnë turma insektesh, duartrokitjet e popullit për ata që qeshin me zhdukjen e tyre,
dhe frikën e tiranit prej këngëve.

Kjo tokë na jep gjithçka
për të cilën jeta ia vlen të jetohet:
Zonja Tokë, nëna e të gjitha fillimeve dhe mbarimeve,
Ajo quhej Palestinë
dhe ende quhet kështu.
Zonja ime, sepse ti je Zonja ime, unë e meritoj jetën.

Përktheu: Arlinda Guma